กล้องส่องทางไกลพารัลแลกซ์คืออะไร: คนมีสองตา ห่างกันประมาณ 65 มม.เมื่อเรามองวัตถุและแกนสายตาของดวงตาทั้งสองมาบรรจบกันที่วัตถุนี้ ภาพของวัตถุจะตกที่จุดที่สอดคล้องกันของเรตินาของดวงตาทั้งสองข้างในเวลานี้ ถ้าเรตินาของดวงตาทั้งสองข้างซ้อนทับกัน การมองเห็นของดวงตาทั้งสองข้างก็ควรจะทับซ้อนกัน กล่าวคือ สามารถมองเห็นวัตถุที่ชัดเจนเพียงชิ้นเดียวจากข้อเท็จจริงนี้ เมื่อดวงตามาบรรจบกันที่จุดหนึ่งในอวกาศ เราสามารถกำหนดระนาบจินตภาพได้ ทุกจุดบนระนาบนี้จะกระตุ้นบริเวณเรตินาของดวงตาที่สอดคล้องกันพื้นผิวนี้เรียกว่าฮอรอปเตอร์สามารถกำหนดเป็นวิถีโคจรของทุกจุดในพื้นที่การถ่ายภาพของพื้นที่ที่สอดคล้องกันของเรตินาภายใต้เงื่อนไขการบรรจบกันบางประการวัตถุที่อยู่ในพื้นที่การมองเห็นเดียวทั้งหมดจะตกลงบนจุดที่สอดคล้องกันของเรตินาเพื่อสร้างภาพเดียว
หากส่วนเรตินาของดวงตาทั้งสองข้างแตกต่างกันมากเกินไป ผู้คนจะเห็นภาพซ้อน กล่าวคือ วัตถุเดียวกันจะถือเป็นสองภาพเช่น เราใช้มือขวายกดินสอให้ขนานกับเส้นตรงที่มุมไกลของผนังในเวลานี้หากเราดูเส้นตรงที่มุมผนังไกลออกไป ดินสอที่อยู่ตรงมุมจะมีภาพซ้อนหากเราดูดินสอใกล้ผนัง เส้นตรงมุมไกลจะมีภาพซ้อน
เนื่องจากความเหลื่อมของกล้องสองตา วัตถุที่เราเห็นจึงมีความรู้สึกถึงความลึกและพื้นที่
3D ด้วยตาเปล่าหลอกลวงดวงตาเพื่อสร้างความรู้สึกถึงพื้นที่และความลึกได้อย่างไรปัจจุบันวิดีโอหรือภาพ 3 มิติเป็นภาพสองภาพที่ถ่ายโดยแยกตาซ้ายและขวาความแตกต่างของการมองเห็นประมาณ 65 มม.ด้วยการให้ตาซ้ายมองเห็นภาพตาซ้าย การเห็นภาพตาขวาด้วยตาขวาจะทำให้สมองของคุณสังเคราะห์ภาพสามมิติที่มีความลึกได้
เวลาโพสต์: Dec-28-2021
